Wednesday, December 21, 2011

Palparroyo Love Story


 Palparan,
O, naman
Anak ng tokwa.
Gusto ko lang ipaalala,
'Di porke't ikaw ay naglaho,
Isa ka nang
Desaparecido.
Dahil gago
Ang isang tulad mo.

'Wag ka nang magtago.
Subukan mo mang magkubli
Sa lilim ng saya
Ng iyong ina,
Kayo pa ri'y magtatagpo
Ng mahal mong bossing
Sa loob ng
Komedyang kulungan.

Tama ang ‘yong rinig:
Komedya.
'Pagka't s'an ka nakakita
Ng isang tao
Na sukdol gumawa
Ng mga sala
Na hayup sa gara
Kanyang selda?
'Ka'y mapapanganga.

Malaki,
Magarbo,
De-erkon,
De-tiles,
Guwardyado.
Kaya siguro
Ang mga tao'y inspirado
Gumawa ng katarantaduhan
Kasi naman
Ginhawa'y hantungan.

Kung ako'y bigyan man
Pagkakataong pumili
Ng inyong selda,
Gusto ko ay 'yung kumpleto
Sa kagamitang pang-torture.
'Yung unti-unting sakit
Ang ramdam.
Hardcore dre.

Mayroong garote.
Ang talas,
Tulad ng sa bread knife,
Hindi sa leeg
Kundi,
para sa kili-kili.
Ang dila ng magsisinungaling,
Kandila ang papatak,
Papaso.

Ang plais,
Ay para sa mga kukong
Kakabit ng makasalanang
Mga daliri.
Isa-isang huhugutin
At bubudburan
Ng sili't asin.
Mahapdi, makirot.

Sadista?
Hindi ah.
Kulang pa.
KULANG.
Walang sukat ang hinagpis
Ng mga taong
Naghahanap,
Umaasa,
Kahit sa bangkay
Ng kan'lang
Mahal sa buhay.
Ulila.

Na inyong dinakip,
Tinago,
At 'di na nakita.
Pagsalungat at pagbubunyag lang
Kan'lang gusto.
Pangit kasi
Ang inyong tambalang
PALPARROYO.
Sakim at berdugo.

Kaya ikaw Palparan,
'Wag nang mag-tago.
Miss ka na
Ng maraming taong
Galit na galit sa'yo
at sa kumander mo.
Kayo'y magsasama sa selda.
Sa
Hirap
at
Pagpawi.



Dagat ng Dugo

Sa disyerto ng bulok na lipunan,
Kung saan ang buhangin ay maputla,
Sa gitna ng malawak na kawalan,
Papatak. Aambon. Tubig na pula.

Ang putla ay marahang kukulayan.
Pabilis ng pabilis mga patak.
Marahang pagbuhos ay naging ulan.
Buhangi'y naging pula, walang latak.

Ang ngitngit at galit ay naging sigwa.
Pulang ulan, luha pala ng masa.
Sa bawat patak, dugo ang kasama.
Lulunurin ang disyerto. Babaha.

Hindi marami, hindi rin maunti.
Dahan-dahan man, hindi maiimpit.
'Di mauubos asam na gumanti
Sa huwad na araw. Sakim. Malupit.

'Sang umaga, disyerto'y naging dagat,
Dagat ng hinagpis, poot at galit.
Libo'ng mag-aalay, dugong maalat,
Alon: tila bagyo kung humagupit.

Dugo at pawis, hindi masasayang.
Hindi matutuyo, dagat ng dugo.
Bawat alon, pupulahan ang pangpang.
Mundo'y magiging kulay pula. Bago.

Masdan mo ang kumpol ng mga ulap,
'Di ito magsasawang magpapatak.
Lumiliwanag na ang hinaharap.
Tagumpay ng digmaa'y matutumpak.

google.com