Ulit. Pwede?

Bakit may mga tanong na bumabagabag sa isip ko?
Tuwing naaalala’y sumasakit ang ulo’t puso.

Pag-ibig ba’y sadyang ‘di nakakalimot?
Gusto kong iwan sa pader na tila kulangot.

Pinagpapala ako ng dakilang araw,
Bakit naghahanap pa rin ang pusong mapanglaw.

Nanumbalik ang pakiramdam sa aking bibig,
Ngayo’y hinahanap kita wari ba’y isang tubig.

Pumarito ka sa piling ng puso kong uhaw,
Bumalik ka lang, buong “ako” iyong saklaw.

Mga isda sa ilog na dati kong tanaw,
Sa akin na sana kung walang umagaw.

Ito na ba ang mga kamay ng tadhana?
O maaari pang mangyari muli ang pagkanta mo ng harana?

Oo, pasensya na lang ang ihihingi ko ng utang,
Sa mga tao na sa aking yakap, laging naka-abang.

Kasalanan ko ba ang mabihag muli?
Nawa’y marinig niya kahit paano ang aking hikbi.